Yalnızlık-mış
Ýçimden tanklar geçiyordu,
Ve bulutlarýmý eziyordu kýzýl paletleri,
Demir demir,soðuk ve yalnýzlýðýmdý..
Aðzýmdan çýktý küfre ait duasý,
Dikiþleri attý ruhumun,
Ben sustum..!
En anarþist þarkýlarýmý okudular,
En ucuz þarapla yýkandý mezarým..
Katlettim tüm iyiliklerimi,
Ve gömdüm topraða,
Mutluluðun hýrka diye giydiðim o arsýz sevincini..
’’Bir bardak mutsuz olsam mesela;
Aðlasam ya da boðulsam hýçkýrýklara,
Siktir etsem yaþamayý,
Zincire vursam,
Tutsak olsam yalnýz sana..
Uyansam yeni günün eski uykularýndan,
Taptaze güne baþlasam,
Takmasam uçan kuþu,mutlu yusufçuðu..
Umrumda olmasa yazdýklarým,
Sen olmasan..
Tanýmasam gelmiþimi geçmiþimi,
Ana avrat sövsem.
Sen kanat açýp uçsan yalnýzlýðýma,
Ben yalýn ayak koþsam sana..’’(Ceyhan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.