benimde var bir kömürlü ütüm nenemden kalma ateþler yakmýyorum çiçeklerim var içinde senin bahçenden beyaz kasýmpatlarý
o bahçe ki özlem
özlemden de öte hasretten sevdadan aþktan herþeyden öte
hüzün doðar hergece bahçeyi düþleyen göze
boþ su teknesinde bir cansýz kumru kimbilir hangi uçuþta yoruldu bir su damlasý aradý da yolu burda molaya durdu tüyden ete etten kemiðe son nefes nasip oldumu bir damla su yok çarem ummaktan baþka
dört yan dört duvar duvarda bir kapý kapýda bin duvar
her gece kara gözlere binbir hüzün doðar
özlemden hasretten sevdadan aþktan herþeyden öte
yarýnlar öðüttük hayatýn deðirmeninde
dilimde dua duamda sen
düðümlenir kelimeler boðazýma oluk oluk gözlerim ben aðlýyorum senin yerine kasýmpatlarý yanýyor eski ütünün içinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ela Yemşen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.