Yaprak ve İnsan

Yapraðýn dalýndan düþme aný gibiyiz..
Topraða yüksekten bakýyordu
Sararmýþtý, solmuþtu..
Artýk topraða süzülme vakti gelmiþti

Yaþadýklarýný hatýrladý bir anda
Rüzgarýn esmesiyle savrulduðu günleri,
Üþüdüðü, ýslandýðý günleri..
Gözlerinin önünden geçmiþti hepsi
Týpký bir þerit gibi

Ayrýlýk vakti gelmiþti
Sert ve ince dalýndan kopacaktý artýk
Arkadaþlarýndan ayrýlacaktý
Aðacýný býrakacaktý

Üzgündü..
Acýsýyla, tatlýsýyla
Yaþadýðý her þeyi býrakacaktý
Toprakla buluþacaktý

Sonunda anlamýþtý..
Kaderinin buraya kadar olduðunu
Boyun eðmekten baþka çaresi yoktu
Herkesin yaptýðý gibi boynunu eðecekti

Dirense de iþe yaramayacaktý
Çünkü onun elinde deðildi
Son noktaya gelmiþti
Çaresizdi..

Bizim gibi hayatýn arifesinde vazgeçmedi
Sonuna kadar direndi
Soðuðuyla, Sýcaðýyla, Yaðmuruyla..
Asla vazgeçmedi

Boynunu bükeceði tek zaman;
Dalýndan kopacaðý zamandý..
Bizimde boynumuzu bükeceðimiz tek zaman
Ölüm vaktimiz olmalý.

- Enes Demirci




Sosyal Medyada Paylaşın: