Acý beynimi iþgal etti Yumruðum þakaklarýmda En çok aðrýyan yere dayadým Kesiyor mu aðrýyý hayýr..
Ýlk deðil bu kadere karþý geliþim Her acýyan yerimde onu arkama alýp yola çýkýþým gide gele eskittim nasýlsa yollar bana alýþkýn.
Her kýrýldýðýnda dalým vücudumdan düþtüðüm yerde yeniden yeþeriþim Ayaklarým da çarýk Nene Hatun gibi azimli Onun gibi inançlý Güneþe doðru geleceði adýmlayýþým.
Ümitsiz kalýþýmda Sýðýndýðým yuvadan uçuþum Kanadý kýrýk kuþ misali düþüþüm bir uçurumun kenarýna Vazgeçmedim nefes almaktan Yaralarýmý sarmam uzun zaman alsa da..
Kirlenen bendim beyaz tüylerimle Temizledim her seferinde Suyun berraklýðýnda Vazgeçmedim uçmaktan imkansýzlýklara inat Bazen kýrýk Bazen aðlamaklý Ama hep bir umuda yolculuk hevesi yüreðimde.
Biten günün sabahýna Gözlerimi her açýþýmda Ela’sýný yitiren gözlerimi karalarla sevdim Ama kimseye hayatýmý teslim etmedim Etmeyeceðim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.