Ýþte gidiyorum…
Yýllardýr gülmedim bir aþk yüzünden...
Ýþte gidiyorum...
Býktým artýk bu yaralý gönlümden!
Ýþte gidiyorum
Ayaz bir sonbahar akþamýnda,
Sensizliði de alarak yanýma
Neye ve kime veda edeceðimi bilmeden…
Sitemkâr ruhumun aciz aldanýþlarýyla,
Yokluðunu da kamçýlayarak bedenime
Gidiyorum iþte
Sessizce, senin istediðin gibi
Oysaki nasýl yanmýþtým sana ve,
Ne çok sevmiþtim,o sýcacýk masun gülümsemeni.
Nasýl da helal saymýþtým tenime deðen eþsiz nefesini;
Benliðimi yakan kor ateþini…
Ýþte gidiyorum…
Artýk yakabilirsin ayrýlýklarýn en büyük meþalesini.
Ýþte gidiyorum…
Anladým ki aþk mutluluk deðilmiþ.
Ýþte gidiyorum…
Mutluluk hayal sonumsa çileymiþ.
Ýþte gidiyorum…
Sevenlerin kaderi hep böyleymiþ!
Yusuf Vahit Karagülle