yarasýnda sýzýsýný duydu piþmanlýðýn eflatun renkler düþerken gözlerinden eðri bir söz gibi kývrýldý döndü kendine..
yedi bahar önceydi bir bað bozumu yapraklar yanýk toprak sarhoþ yaðmurunda hülyasý eksik tanelerin..
zaman son deminde dölünü tutmuþtu dalsýzlýðýn çýplaklýk esnek bir örtü gibi sararken tüm bedenleri sorgusu eksik pervasýz gülüþlere eklenmiþti gök kuþaðý..
iki haber dedi iki söz karaydý ilki yaraydý söz kadar uzak öz kadar yakýn