KALDIR BAÞINI...
AÞK BELDEN YUKARIDA SEVGÝLÝ!..
ÖPTÜN GÝTTÝN
Ah! umursamaz sevgilim
Göðsümü, ellerine bûket yaptým
Bilmez misin?
Aþkýn kokusunda
Dudaklarýnýn ýslaklýðýnda
Öptün, gittin…
Öncesinde hiçbir masal, diþlerini göstermiyordu
Isýrdýðýn umutlarýmýzýn kanýnda, parlýyor diþlerin
Gurûh’unda hayatýn
Dengesiz rolünde arayýþlarýnýn, kendini izlettin
Üç boyutlu seviþmelerinin, panaromasýnda, aldat beni!
Varlýðýmýz, çivilerinden ayrýlýyor
Ömrüm, hangi nemli aðaç kavuðuna yaslanacak ki?
Gidiyorsun…
Paslý nabzýnýn, þerbet ortaklýðýndan
Ruhunun yüksekliðinde, kanatsýzlýðýný unutuyor mu kemiklerin?
Nefsinin doruðunda, küfleniyoruz
Doðmamýþ bir masuma, yazgý biçiyoruz
Ah! sevgilim
Parmaklarýnýn sýcaklýðýnda, filiz atýyor tenim
Damarlarým, göðsüne binmiþ bir küheylan
Çoþkusunda dudaklarýnýn
Öptün, gittin…
Hadi, aldat beni!
Aklýnýn tutsaklýðýndan çýk
Beyninin loblarýný, inceden kemirmesin
Aklýný yaþa sevgili!
Biliyorduk nasýl olsa!
Baldýran acýsý bir sêviye, gebe olduðumuzu
Ve sen doðurdun sevgili!
Prematüre bu aþkýn
Göðsündeki küvezinde, oksijensiz kaldým
Ilýk yüzünün allýðýnda, soluyor nabzým
Katlinde bir düþün
Kurt mu oldun masalýmýza?
Diþlerinde parlayan, kýzýl kaný
Hangi baðýn üzümünde, mey bildin?
Söyle sevgili!
14.12.12
NURGÜL OCAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.