Ey Lude
Sarmýþ yüreðimizi bir güli sevda;
Ki âleme gerçek deðeri verir.
Gizlese de kalbin yangýnlarýný,
Bir damla yaþ her þeyi ele verir.
Ki âleme gerçek deðeri verir…
Aksini düþlerim senin ey Lude!
Garip bir aþýðýn yanýk gönlünde.
Bu gönlünse asýl sahibi sensin.
Derdimse tek seni görmektir, sende.
Garip bir aþýðýn yanýk gönlünde.
Yýldýzlar göz kýrpar siyah gecede,
Dökülür saçýnýn teline Lude!
Sevda rüzgârýnda savrulurum da,
Varamam ruhunun seline Lude!
Berrak bir gecede yüzen mehtaba,
Neden bakýyorsun gözleri nemli?
Yaþýyorsun gizli saklý rüyada.
Sanki çektiðimiz az mý elemli?
Neden bakýyorsun gözleri nemli?
Bu ýslaklýk beni yakýyor Lude!
Neden sanki bu manasýz bekleyiþ?
Bu yaðmur ne, yoksa bahar mý mevsim?
Damla damla su ruhuma iþlemiþ.
Neden sanki bu manasýz bekleyiþ?
Al beni çilenin son kýskacýndan,
Ulaþtýr vuslatýn yeline Lude!
Aþk hazinesinden bir zerre diye,
Bir gülücük uzat deline Lude!
Hayýr, su deðil bu; efsunlu kezzap,
Sade cismi deðil, ruhu yakýyor.
Cisim de yok, ruh da ve biz de yokuz.
Bu kezzap yokluðu yoka çakýyor!
Sade cismi deðil ruhu yakýyor…
Söyle kaçmak için bu gayret neden?
Neden saklýyorsun duygularýný?
Utanýyorsun belki, peki ya kimden?
Bir azap ki yakar rüyalarýmý,
Neden saklýyorsun duygularýný?
Ah kelebek olsam da konuversem,
Usulca körpecik eline Lude!
Eðer sevdan ile toprak olmuþsam,
Tozar savrulurum kime ne Lude!
Gelmiþken her þeyi alarak göze,
Güzel gözündeki o öfke neydi?
Daha baþlamadan hummalý söze,
Yüzündeki þiddet ruhuma deðdi.
Güzel gözündeki o öfke neydi?
Konuþsun gözlerin, dokunma sakýn.
Anlarým içinde kopan feryadý!
Sedef saklasa da içindekini,
Ýncinin yerini bilir erbabý.
Anlarým içinde kopan feryadý!
Gecenin siyahý ne de yakýþmýþ,
Aydýnlýk dolunay yüzüne Lude!
Kýmýldar yapraklar esen rüzgârda,
Savrulur incecik dizine Lude!
Gonca mýsýn, henüz açan bir gül mü?
Bilmem, seni bir gün hangi el derer?
Çið tanesi, jale, þebnem, hep benim.
Bir zerreyim ki sonum sende biter…
Bilmem seni bir gün hangi el derer?
Bu kurak toprakta aþk da tükenir.
Sen de ben de bir gün hayal oluruz.
Bir gün, evet bir gün her þey tükenir.
Belki söylenmeyen masal oluruz.
Sen de ben de bir gün hayal oluruz.
Sevdadan anlamaz beton kalplerin,
Artýk deðer verme sözüne Lude!
Sakýn döner aþktan tutkunum diye,
Kem düþünce koma özüne Lude!
Bir sevda can verdi dudaklarýnda.
Yüreðimin mektubu kan rengi artýk.
Aþkým sallanýrken budaklarýnda;
Var cansýz ruhuma bir de kurþun sýk.
Yüreðimin mektubu kan rengi artýk…
Ýpekten bir koza örüp kendine,
Ah Lude tutsak olmamalýydýn.
Kýymamalýydýn ulvi sevgime.
Canlý canlý kabre dolmamalýydýn.
Ah Lude katil olmamalýydýn…
Bir deðil bin can feda ederim,
Siyah kirpiðine gözüne Lude!
Þaþma ruhumdan sýzan bu beyitlere,
Düþmüþüm aþkýnýn közüne Lude!
Hayýr, sakýn kaçma; dönme arkaný.
Bir kulak ver hele bir duy sesimi!
Yetmez mi bu kadar çektiðim azap?
Tüketirken ismin son nefesimi;
Bir kulak ver hele bir duy sesimi!
Benim mi, benim mi, söyle; bu vebal?
Bu öldüren ateþ kimin ha, kimin?
Önce bir çift göz girmiþti kanýma,
Sonra bir bakýþla oldum esirin.
Bu öldüren ateþ kimin ha, kimin?
Geceler kýskanýr siyah saçýný,
Beni acýlara boyarsýn Lude!
Neþe verip bir gülüþle âleme,
Ruhumu burgu burgu oyarsýn Lude!
Kirpiðinle ok fýrlatýp gönlüme,
Canýmý cesetten soyarsýn Lude!
Titreyen sesime kulak týkayýp,
Aðyarýn sözünü duyarsýn Lude!
Kalbimden koparýp sevda tacýný,
Bir vefasýz kalbe koyarsýn Lude!
Bu ulvi sevdanýn önünde haþin,
Aþýlmaz kaskatý duvarsýn Lude!
Vefasýz yar katleder sevda ufkunu,
Ufkumu katleden o yarsýn Lude!
Anladým bir yokluk ülkesiymiþ aþk.
Sense; bu ülkede maðrur prenses…
Bir þeyim yok sana gönlümle geldim.
Yokluða varlýkla gelmektir abes.
Sense bu ülkede maðrur prenses…
Sarmýþ yüreðimizi bir güli sevda;
Ki âleme gerçek deðeri verir.
Gizlese de kalbin yangýnlarýný,
Bir damla yaþ her þeyi ele verir.
Ki âleme gerçek deðeri verir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.