Bir koca dünya üstüme üstüme gelmekte, acizmiyim yoksa çaresizmiyim, kaçacak bir köþe bulamýyorum, herkes var heryerde, kimseler yok, yýllar acýmasýzca birbiri üstüne devriliyor, adýna yeni yýl deniyor bir yýla daha, kutlamalar adýna kutlamalar, bir yýl daha ve bir adým daha o bildik sona, bir yeni bilinmezligime koþar adým, ýþýltýlý caddelere bakýyorum, bu ne karðaþa,gürültü aman yarabbim, baþým dönüyor, gözlerim kararýyor, güzellik mi bunlar diyorum, sonra yine aklýma olumsuz bezgin düþünceler geliyor, yine soðuk ama çok katlý binalarý süzüyorum þöyle bir, þöyle en yüksekcesinden birini gözüme kestiriyorum, çatýsýna doðru bakýyorum, hah tamam diyorum içimden, binayý mý çok beðendim hiç sanmýyorum, bezgin düþünceler yine yakamý býrakmýyor, her zaman denize bakýyorum uzaklarý gözlüyorum sonra özlüyorum da, uzaklar beni çaðýrýyor diyor içimdeki o ses, sarmýþ benlýðimi tümüyle yine bezgin düþünceler, bir yýl daha ömürden gitti, ne oldu kazancýmýz, kocaman bir hiç, kendimizi kandýrmayalým, yeni yýl diye sevinmek niye ki, neyin sevincini yaþýyor, neyin rolüne soyunuyoruz ki, herkes diðerinden bi haber, bir bilmece bir muamma, dolu dizgin koþturuyor at baþý gidiyoruz, heyhat, yinede yýllarýnýz mutlu, umutlu geçsin....