biliyor musun?
Biliyor musun?Yüreðin prangalar vurulmuscasýna derin ve soðuk
Gözlerinin arasýra manasýzlastýgýný görür gibiyim
Uzaktan da olsa gözlerine bakabilmenin hazzý güzeldi
Seni,sevgi dolu damlalardan olusturduðum büyük denizler
Her gece sayamadýðým yýldýzlar kadar çok sevebilen ben
Son bulmayan kaderimin peþisýra gitsemde
Biliyor musun?Ben seni yine de seviyorum
Yalnýzlýðýn kurþunlarý bedenime öyle çok acýlar veriyor ki
Acýsý yüregimde daimi kalan sonsuz bir sýzý gibi
Yokluðunun yaðmurlarýnda ýslanmak,varlýðýnýn soðuðuna maruz kalmak
Ve direnmek için kadehler ardýna sýðýnýp kalmak
Ve tamamen küsmek dünyayla büsbütün
Anlamsýzlýðýn içinde kaybolmak demekse seni sevmek
Ben anlamsýzlýðýn sahillerinde anlamsýzlýðý sayýyorum
Anlamsýzlýklar bedenime çarpýp köpürüp geri dönüyor
Ve ardý sýra kesilmeyen bir yýðýn köpükler bedenimde
Elimden baþka ne gelebilir ki gözlerinde öldüðüm
Ben bu koca okyanusta bir yaðmur damlasý
Ve buharlaþtýkça bir gün sana damlamayý bekleyen
Bir yaðmur damlasý olmak var þu dünyada
Ve biliyor musun?Ben seni yine de seviyorum
Of ulan Filiz günden güne sana yanýyor sana eriyorum
Artýk mecalim kalmadý be gülüm yokluðunda ölüyorum
Sen,gönül tahtýmýn anlamsýzlýklar kraliçesi,alda tacet yüreðimi
Sende,sende birgün düþersin gönül tahtýndan mvsimi geldiðinde
Gözlerin kurþun olsada yüreðime,sözlerin urgan olsada boynuma
Ellerin dünyamdaki ýþýðý söndürüp bir çelme taksanda hayat yolunda
Biliyor musun?Ben seni yine de seviyorum
Yokluðunun mevsimini yaþýyorum ne aylardan ne yýllardan haberim var
Sigaramýn dumanýndan bulutlar,gözyaþlarýmla yaðmur yapýyorum
Kimi zaman ellerim,kimi zamansa sesim titrek oluyor bitmeyen saatlerde
Kimi zamansa Azrail’e sataþýrken buluyorum kendimi vakitsiz akþamlarda
Ne yaptýðýmý bilmediðim saatlerin sonunda sabah oluyor hep
Ufukta tanyeline þahit oluyorum Temelli Caddesi’nde
Ve güne baþlarken haykýrýyorum hep,seni seviyorum...
Serdar KÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.