ELVEDA ÇOCUKLAR
Elveda çocuklar
Salıncaklarında sallandığınız parkta ben yokum
Mıntıka temizliğindeyim
Kırık-dökük parçalarını topluyorum çocukluğumun
Birazdan gün güneşli olamayacak benim için
Benim için
Yüreğime batırılan paslı iğne uçlarıdır ayrılık…
Elveda çocuklar
Rüyalarınızda cennet bahçelerinde koşuşurken
Çoktan gitmiş olacağım bu kentten…
Acımın izi düşmeden şafaklara
Göz kapaklarınız açılmadan
Kulaklarınıza duyurmadan isyanlarımı
Gideceğim içimin fırtınalı denizlerine…
Elveda çocuklar
Yeryüzünün en renkli çiçeklerisiniz
Biliyorum
Biliyorum çırpına-çırpına canını teslim edecek sevdam
Ama siz bilmeyeceksiniz benim ne hallerde olduğumu
“çok gizli”damgası vurulmuş açılmaz bir zarfın içindeyim
Bilmeyeceksiniz mızıka çalmadan biten çocukluğumu…
Elveda çocuklar
Yokluğunuz buzlanacak uzak evlerin damlarında
Onlar düşerken ben yürüyeceğim
Hasret gidereceğim kafam gözüm parçalanırken
“şu gelen siz misiniz” düşleri olmayacak
Siz hep nur’ da kalın çocuklar
Yıkık bir adamın hikâyesi okunmaz bu kentte
O kadar da yalnız değilim çocuklar
Türküleriniz saklı içimde…
Esat KURT
01 Ocak 2013-Gebze/KOCAELİ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.