Selam olsun sana, ardýna bile bakmadan giden yar, Zehir olsun bana, adýný zikretmeden geçirdiðim yýllar, Tomurcuklar açýyorsun, her gün seni söküp aldýðým içimde, Ben yorul samda, sen her defasýnda tekrardan doðuyorsun günüme, Canýmý yakan beni ortada sahipsiz býrakan yar.. Sen bilmezsin ama birkaç defa ölürmüþ insan, ben senden sonra çok kere öldüm yar, Bunu mu öðretecekti önce baharý seni seviyorumlarla getirip, sonra hoþ çakallara sýðdýrýp, karýn kýþýn ortasýnda býrakýp gidiþin, Adýn batsýn yar, Canýn çýksýn, Ne bileyim iþte, en azýndan sende benim gibi yanasýn… Hüzünlü bir þiire mi verilecekti adýn, Gerçi dedim ya, adýn batsýn, Bana yara oldun baþkasýna yar olmayasýn.. Anlam veremiyorum ben böyle acýlar içerisinde kývranýp, yokluðunu yorgan altýnda yaþarken senin beni umursamayýþýna.. Allah aþkýna, tamam gittin kabul ediyorum ama bilmek öðrenmek hakkým deðil mi ? Sen beni hiç mi sevmemiþtin ? Gerçekten, aðlamadan soruyorum. Gözüme sigarýnýn dumaný da kaçmayacak bu sefer, söylesene be, Söylesene, Allah’ýn cezasý sen beni hiç mi sevmemiþtin.. Neden susmalarýn ? Ben seni çok sevmiþtim, Ben seni çok seviyorum. Kalbime en þiddetli depremleri yaþatan seni nasýl unuturum ki.. Çaðlar Öcal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar Öcal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.