"ö.ç.m " den Maniler (12)

Edelim þöyle bir söz
Yâr bana söyle bir söz
Sözlerin çok kýrýcý
Olur mu böyle bir söz

Seni andým dilimle
Yâr yüreðim dilimle
Gel bir yuva kuralým
Bir sedir, bir kilimle

Sen ateþ ben pervane
Oldum sana divane
Yýktýn gittin gönlümü
Ettin beni virane

Yârde kibir, azamet
Fakat yoktur melanet
Onla konuþmak için
Gerek epey metânet

Yanar delice sine
Sevdim delicesine
Bahçede köpek vardý
Yaklaþtým sine sine

Yâr yalama dondurma
Bakýp yürek dondurma
Birazcýk yüz versene
Orda öyle don durma

Köprüleri var tahta
Yârim kurulmuþ tahta
Gündüzler baþlar mý hiç
Onsuz olan sabahta

Baþa takmýþ çelengi
Bir baþka olmuþ rengi
Gel yârim gir koluma
Millet görsün ahengi

Yârim yiðit bir kiþi
Saðlam yapar her iþi
Birazcýk karttýr ama
Dökülmemiþ bir diþi

Benim yârim ip atlar
Rekoru ona katlar
Bazen bir mayýn gibi
Ansýzýn bana patlar


Kara yazdý
Yâr sevdasýn kara yazdý
Hava soðuk kar, ayazdý
Yârin gerdanýný gördüm
Kardan daha da beyazdý

Bu da kesik ve 8’li.


Yâr hamuru ser ince
Beni çaðýr serince
Sýcak yaz geceleri
Konuþalým serince

Olayým sana gölge
Etrafýnda bir bölge
Gel bir ateþime bak
Tavan yapmýþ gösterge

Yârimin adý Yaþar
Yaþar kalbimde yaþar
Býrak sabrý bir yana
Yaþar gözlerim yaþar

Emeklerim bocaya
O kýz kaçmýþ kocaya
Gittim bir fýrça attým
Muska yazan hocaya

Yâr yapýyor gözleme
Çýktým yâri gözleme
Yârim kýnalý kuzu
Bana diyor gözle mee

Tam aracý park ettim
O an onu fark ettim
Baktým piercing takýyor
Hemen onu terk ettim

Bastým gaza yâr için
Yanmýþým için için
Ne de vicdansýz þeysin
Hiç mi sýzlamaz için

Ben severim Özlem’i
Baskýn gelir özlemi
Beni sevdiðin söyler
Laf ile mi özle mi?

Hýçkýrarak aðlama
Yüreðimi daðlama
Yakýnda geleceðim
Sen karalar baðlama

Hoþtur yârimin þekli
At arabasý tekli
Yârim çay hazýrlamýþ
Hem börekli hem kekli

Yârin gözleri yosun
Nâme yazdým okusun
Yârim senin yoluna
Kurban olsun bu tosun

Yârim kýnalý keklik
Etme yârim ürkeklik
Gel de bir elimden tut
Gör bakalým erkeklik

Suda yüzüyor balýk
Yârim sevmez kabalýk
Gel bir nikah kýyalým
Olalým kalabalýk

Yazdým bir manim oldu
Gönlüm sevinçle doldu
Bir manim olmasaydý
O yâr benim olurdu

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
92

Sosyal Medyada Paylaşın: