Kimin zembereðinden boþalmýþ Bu ýslak söylence Hangi çaðdan kalma sevmeler yazýlý Karton kapaklý günlüðün gizine.
Masamýn üzeri karmakarýþýk Týpký ruhum gibi Aklým gibi. Düzene sokmalýyým Yapabilirim biliyorum ama, Mani oluyor iþte O, hiç eksilmeyen tadý dilimin Ve uçsuz bucaksýz mayhoþluðu gecenin.
Birden gözüm takýlýyor Yarý açýk çekmeceden aynaya yansýyana Ýki düðme Kaçýrýyorum gözlerimi Korkuyor muyum ne? -saçmalýk!- Ve iþte ayna Gözlerimin rengi büyüdükçe büyüyor Sýðmýyor odama.
"ansýzýn, babamýn alný geliyor aklýma durgun bir denize benziyor bazen hayýr hayýr! engebeli bir arazi evet , doðrusuda bu üzüldüðü zaman ovalar beliriyor alnýndaki kýrýþýklýklarda."
Ýçimden sessizliði salýk veriyorum aslýnda Yazýyorum zannetmesin kimse Bana bakýyorum O içimdeki sessizliðe Her sabah býkmadan yeniden çiziyorum Bir gülüþ dudaklarýma Bir mutluluk gözlerime Sonra dýþarý çýkýyorum Eskileri hep o çekmeceye kilitliyorum Kalabalýktan korkuyor ruhum.
ÞÝÝRÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞİİRİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.