Süsleyip dururken, kendi bahçemi
Hüzün hüsran kaplar, þimdi içimi
Açmamýþ tomurcuk, taze gül gibi
Dalýmdan koparýp, aldýlar beni..!
Bir arada bazý, binbir fasiti
Bile bile yine, etti kasýtý
Çöl ortasýndaki, yusuf misali
Karanlýk kuyuya, attýlar beni...!
Iþ ile emekten, çekmiþ elini
Çoðalýp türemiþ, hazýr yiyeni
Hal hatýr bileni, sayýp seveni
Terazi kefede, tarttýlar beni...!
Kelepir sanýldým, pekde ucuza
Azýk yem edildim, azmýþ kuduza
Güvenip durdular, mevki nüfuza
Mal davar paraya, sattýlar beni...!
Nedir bu telaþým, niye bilmemki
Bin tövbe bin kere, ettim yemini
Bir kaç þuh gönüllü, güzel çirkini
Olumsuz sevdayla, sardýlar beni...!
Bir araya toplanmýþ, savcý hakimi
Sorup durdum yine, suçum nedirki
Ne etsem kabahat, saflýk benimki
Mübaþir þahitten, sordular beni...!
Bilmem hiç varmýdýr, yeter diyeni
Görmezden geldiler, asýp keseni
Yaþarken giymiþim, beyaz kefeni
Yüreðimde hançer, vurdular beni...!
Bir beþerim iþte, kendi adýmla
Acý tatlý ekþi, ayrý tadýmla
Nice dize yazdým, suyla yudumla
Aheste aheste, yuttular beni...!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ben can belledikçe, oysa kimini,
Serdiler, Sildiler, Sürdüler beni...!
Sabredip körlettim, birde nefsimi,
Yaktýlar, Yýktýlar, Yordular beni...!
Þimdi artýk ettim, HAYAT YEMiNi...!
Gurbetten Bir C A N ! - Gizemlikartal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.