ÇANAKKALE’DE
ÇANAKKALE’DE
Top sesleri hiç dinmiyordu,
Türk askeri ‘vatan’ diye inliyordu,
Sayýsýzca Mehmetçik kurban adanýyordu,
Her gün sert hüzün rüzgârlarý esiyordu,
Þehit vataný Çanakkale’de.
Ýngilizler, Conkbayýrý, Seddülbahir, Anafartalar’dan,
Çýkarma yapýyorlardý acýmasýzca ve durmadan,
Askere gönderiliyordu gençler, daha 15’ine basmadan,
Þehit oluyorlardý henüz hayatýn tadýna doymadan,
Þehit vataný Çanakkale’de.
Analar, babalar, çocuklar aðlýyordu, günlerce,
Sesleri ta Arþ-ý Alaya kadar yükseliyordu.
Vatan uðruna binlerce þehit veriliyordu,
Aslýnda bir destan yazýlýyordu, unutulmayacak yýllarca,
Þehit vataný Çanakkale’de
Neyse ki top sesleri dinmiþti en sonunda,
Aðlamýyordu artýk analar, babalar da,
Sevinç rüzgârlarý esiyordu, yurdun dört bir yanýnda
Ve Türk topçusu kazandý günün sonunda,
Þehit vataný Çanakkale’de.
Ensar ASLANTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.