Bir hazan mevsimi idi Þairin dizelerine takýldým kaldým Kendimi þairden saydým, yazdým. Bazen kýrýk bir saz bir garip sözdüm Sele karýþtý her lahza Görmedi kimse kum fýrtýnalarýný…
Bir hazan mevsimi idi Düþler ülkesinde bir düþe yattým Maviye boyadým tüm dünyayý Bazen yeþil bir göze methiyeler düzdüm Rüzgârda savrulan saçlara ahenk kattým Yerde alýp gökte sattým dört mevsimi Duymadý kimse hüznün koynunda yatan sesimi…
Bir hazan mevsimi idi Kendimi þairden saydým, yazdým Aþk ateþinde yanan kor alev sözdüm Hem çoktum teklikte, hem çoklukta azdým Y/azdým.!
Bir hazan mevsimi idi Çat kapý bir çift göze vuruldum Aþk deryasýnda yandým kavruldum Þimdi bir güzelin koynunda soluklanýyor Dizelerim…
Sen ömre düþmüþ nev-baharým Sen buz tutan yüreðimi ýsýtan son Cemrem Kendimi þairden saydým, y/azdým Þimdi seni söyler mýsralar, dizeler Sen benim son þiirim Ömre düþen son CEMREM’sin…!!!
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.