Sen Gittin DE Ben Kaldım Mı Sanıyorsun Kendim DE
Sen gittin de ben kaldým mý sanýyorsun kendim de
Sýrat köprüsündeyiz sevdiðim ikimiz de
Ya geçip gideceðiz cennetin kapýlarýndan özgürlüðe
Ya da ölüp gideceðiz ayrýlýðýn surlarýndan topraða düþerek
Tut artýk yüreðimden sevdiðim tut, can bedenden çýkmadan tut
Yokluðun karanlýk olmadan ellerimden tut
Sen gittin de ben kaldým mý sanýyorsun kendim de
Dolunaylý bir gecenin ayazýnda kalmadan
Baharlar kýþa dönmeden, karlar saçlarýma düþmeden
Sarýl nefesinle nefesime, bu can benden gitmeden
Kaç gece yokluðunla kapattým gözlerimi
Varlýðýmdan habersiz dünyamda yüreðimde yaþatarak
Düþlerimde illegal severken seni,
Koynumda kaç gece sabahladýðýný bilirmisin ? Sevdiðim.
Yüreðimi hançerleyip giderken öldüðümü bilirmisin ?
Sen gittin de ben kaldým mý sanýyorsun kendim de
Özlemlerime keskin bir býçak düþer her gece
Sensiz geçen saatler kanatýrken gözlerimi
Umutlarýmý yokluðunun dar/aðacýna asarken
Hasretler içinde boðulduðum yüreðimi kurþunladým sevdiðim
Aldýðým her nefeste seni sensiz yaþarken
Bir adam ölür her gece nabzý durmuþtur
Kör bir býçak yarasý kalmýþtýr yüreðinde
Amansýz toprak intikama ant içmiþ gibi
Kan uykulardan gözlerini açtýðýnda
Bir de yalnýzlýðýnla sarmaþ dolaþ olduðun, maðrur seviþmelerin kalýr
Ayaz yemiþ fidanlar görmeye baþlar gözlerin
Sen gittin de ben kaldým mý sanýyorsun kendim de
Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.