Kendimi kaybettim adeta bunalýyorum,
Korkular içinde gözlerimi kapatamýyorum,
Açýk olsa da düþünceden baþka göremiyorum,
Týkanýyorum artýk nefes dahi alamýyorum..
Sanki yüce daðlarýn erimeyen karý baþýmda,
Dert zamanla sýralandý eksilmiyor karþýmda,
Sakladýklarým kendimde akan gözyaþlarýmda,
Hepsi hýçkýrýklarýmda bir türlü boþaltamýyorum..
Düþüncelerim içime sarmaþýklar gibi dolaþtý,
Dertlerim sarmal olup, her tarafýma kök attý,
Kalbimde özü kaldý üzüntü ateþle hepsini yaktý..
Derdimi anlatacak, sadýk bir dost bulamýyorum..
Umutlarý beklerken günler gittikçe azaldý,
Çiçekler açmadan tomurcukken hepsi sarardý,
Benim gönül yaram eksilmeden daima arttý,
Kapýlar kapanmadan bir türlü çýkamýyorum..
Bazen ölüp, kaybolup yok olmayý çok istedim
Çok uðraþtým bunu yerine getiremedim,
Ýçimdekilerle kendimi adeta yedim bitirdim,
Ölmek istiyorum ama bir türlü ölemiyorum..
Bunalým kapýyý çalmadan karþýna çýkýnca,
Bin bir türlü hüzne dalar hepsi toplanýnca,
Diller anlatmýyor tamamýný unutma kararýnca,
Bunalým içindeyim, bir türlü kurtulamýyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.