(Üstad Necip Fazýl Kýsakürek’in "Çile" þiirinden ilhamla..)
göklerin rengiyle boyandý çehrem
zaman artýk bana bir arpa boyu
döndükçe uzadý sonsuz dairem
dünyada tutsaðým gördüm tabloyu
boþluk mu ’hiç’ deðil yokluk mu uzak
kan çekti beynimden bu ifrit soru
gaybýn bilmecesi aklýma tuzak
bildikçe kolayý, kavradým zoru
ýsýndýkça küre soðudu kalbim
fikrimin zerresi yýldýzlara denk
geceden ve günden çekildi elim
boyadý aklýmý dünya adlý renk
sesler sustuðunda baþlar bir koro
-ey sen yalnýz adam kimde saklýsýn
sordukça harlanan yakan bir kor o
her þeye benzerken neden farklýsýn
ayda ve gecede bulduðun sihir
kalýr mý elinde nadan hokkabaz
ne aþk-ý güzaftýr ne de bir þiir
yok..ruhumun sýrrý or’da olamaz
bulduðum her cevap bir soru oysa
bu gürültü esnek bu hýz muallak
Rab alemi alýp üstüme koysa
aklýmdan bin soru çýkar muhakkak
bulutlar gökyüzü yaðmur ve rüzgar
hep O’nun sesiyle mýrýldanýyor
zihnimi aþk ile kavuran bu har
sönmeden beynimde her an yanýyor
mesafeler girdi gökle arama
yeryüzü çilemin dergahý oldu
ilaç olsun diye zaman yarama
ölüm yokluðumun izahý oldu
gecenin her aný ruhuma sindi
aklýn alanýna karýþtý gerçek
sanki ruhum demin hiradan indi
közledi aklýmý aþk denen mercek
örtünsem bir sýcak þal gibi suyu
parlasa üstümde ay aydýnlýðý
dünya kalbime set ruhuma kuyu
cezir olsun bitsin med dargýnlýðý
beynimde eriyip zamanýn kumu
camdan bir küreye kapatýr ben’i
bu kum eridikçe kapsar ruhumu
fanustan izlemek azap alemi
beynimdir akrebin döndüðü kadran
saat lime lime ruhumu yýrtar
ölümden dem vurur yalancý zaman
ey rabb kurtar beni kafesten kurtar
zaman neþteriyle kalbimi kesti
kan doldu içimin patikalarý
o neydi nereden gelen bir sesti
bana azap etti dakikalarý
ufuklar alamaz artýk bendeki
bu yýrtýk bu yarýk düþünceleri
esas deprem ruhta çatlak tendeki
büyük kýyametin alametleri
içimin sesleri kýrk satýra denk
paramparça böler ýssýzlýðýmý
öyle bir çýðlýk ki ta kabire dek
bað’rýr kulaðýma yalnýzlýðýmý
kuþkudan kurtulsa zavallý aklým
secdenin zamkýna koysa alnýný
yapýþýp kalkmasa o boþ meraklým
duysa meleklerin hal beyanýný
bu kargý beynimde dönüp durdukça
dilimler aþk ile keser baðýmý
üzerime sýçrar aþktan kaçtýkça
þüphenin zifosu þirkin laðýmý
bakmaya korktuðum aynalar kýrýk
yaþamak sanki bir ölüm arasý
rüzgar lal ay suskun gülde hýçkýrýk
yetsin bitsin hüzün muhatarasý
ben alemde cüzüm cüzde bir LA’yým
mübellið dilinde ince bir sihir
her seste her harfte ben onunlayým
söz belið olsa ne beynimde zehir
kýrýlsýn kalbimiz sönsün odumuz
sulh olsun kavgamýz yeryüzü ile
bu cinnetten çýksýn kötü kokumuz
dizdarý dünyanýn gökyüzü bile
göðsümde sýkýþýk muharriþ bir yel
elimden saðýlýr artýk unutlar
bu ne giyotindir ne ip ne de tel
boðazýmý sýkar kara bulutlar
öfkemi sarmalar bir siyah nazar
müþfik bir annenin edasý ile
bir þirin babadýr þimdi bu mezar
ölmeyi dilenen gedasý ile
@..
yirmiAralýkikibin11