VAKİT AKŞAM, HAVA ALACAKARANLIK

Vakit Akþam…

Vakit akþam hava alacakaranlýk,
Derin düþünüyorum düþünceler bataklýk.
Düþündükçe batýyor, battýkça düþünüyorum...
Ne bataklýktan kurtulabiliyorum,
Ne de beni bataklýða sürükleyenlerden...
Battýkça batýyor, düþündükçe düþünüyorum
Ýþler içinden çýkýlmaz bir hal alýyor sonra...
Düþünmek istemiyorum fakat bataklýktayým,
Kafam karmakarýþýk ve yorgun...
Geceler imdadýma yetiþiyor derken;
Sanmayýn uyuyup dinleniyorum,
Ben gecenin kuytuluðunda sükut;
Gecenin sükutunda huzur buluyorum.
Amma velakin tekrar sabah oluyor.
Kafamý gündüz denen süreçte binbir düþünce sarýp sarmalýyor...
O düþünceler ki boyumu misli misli aþýyor,
Felek yoluma hep mayýn döþüyor...
Ýster istemez baþlýyorum düþünmeye,
Feleðin mayýnýna basmamak için...
Vakit yine akþam hava yine alacakaranlýk
Çekirge bir sýçrar iki sýçrar;
Ben çekirge bile olamýyorum;
Daha ilk sýçrayýþým ki;
Basýyorum feleðin kahpe mayýnýna düþünceler kifayetsiz kalýyor...
Sonra... Sonrasý malum:
Booom hava uçuyorum düþünceler arasýnda.
Paramparça oluyor düþüncelerim...
Düþüncelerimin parçalarýný arýyorum,
Parçalardan bütün yapmak istiyorum...
USANMAZ’ým usanmýyorum;
Düþüncelerdeki parçalanmýþlýkla yaþýyor,
Parçayla bütün arasýnda gidip geliyorum;
Hangisi parça hangisi bütün bilmeden...

KENAN USANMAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: