Öyle hasret kaldým ki, mazideki günlere, Ah eder hüznüm sensiz,benzedi bülbüllere. Gitmeseydin kalsaydýn, gözlerine baksaydým, O ipek saçlarýný,öpüpte okþasaydým.
Bir kerecik görseydim,kýyamet mi kopardý, Bu aþk senin uðruna,çok acýlar yaþadý. Gözlerim yolda kaldý,beni koydun figana, Hasretim hiç bitmiyor,diz çöktü mihrabýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL GÜNDOĞDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.