Yerliköy'e Yağmur Yağardı
Suat Zobu

Yerliköy'e Yağmur Yağardı

.

...................................................

K�y�me �iir yazmadan olur mu?

Do�du�umuz, b�y�d��m�z, �ocuklu�umuzun ge�ti�i yer unutulur mu?

Hani b�lb�l dermi� ya "�lle vatan�m, ille vatan�m" diye.

Sonra serbest b�rak�nca gitmi� bir �al� dibine konmu�.

A�a��daki �iir "BEN�M �ALI D�B�M"e ithaf�md�r:

�orum / �skilip / Yerli K�y�’ne
..................................................

Y E R L � K � Y ’e ya�mur ya�ard�,

E kinler ye�erir,

R engarenk �i�ekler a�ard�.

L imon sar�s�yd�

� �de �i�e�i,

K �rm�z� gelincikler

� yle g�zeldi ki. Ve�

Y a�mur ya�ard� Yerlik�ye.

Ya�mur ya�ard� �isil �isil,

Islansakta umursamazd�k.

Ya�mur bereketti, ya�mur mutluluk.

Damla damla d��erdi,

Damlalar k��k derecikler olu�turur,

Akard� Tekke �ay’�na,

Sonra K�z�l�rmak�a,

Oradan sonsuz denizlere ula��rd�,

Sonra denizlerde buhar olur,

Ve ya�ard�,

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Bah�elerimiz vard� k�y �n�nde,

�ok ki�inin de ba��,

Elma, armut, zerdali,

�z�mler olurdu,

Kara �z�mler.

Pekmez kaynat�r,

��ras�na ekmek banard�k.

Her �ey do�ald�.

Herkesin evinin �n�nde,

K��k bir bah�esi vard�,

Karaa�a�l� Dere�den kara�al� keser,

Getirirdik,

Kenar�na �it yapar;

Maydanoz, tere, marul,

Domates, biber ekerdik,

Ekti�imize de�erdi.

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

G�z geldi mi tarlalar s�r�l�r,

D�h�z�na ekmezdik tohumu.

�nce karasabanlar,

Ka�n�lar vard�.

T�rpanla bi�ilirdi ekinler.

Sabahlar� erken sapa gidilir,

�ay�r Harman�dan ba�lara kadar,

Harmanlar olurdu,

D�ven s�rerdik.

Her harmanda da birer haymal�k,

��i serin,

�am seneklerde buz gibiydi sular.

�nsanlar birbirine yard�m ederdi.

Ya�mur da ya�ard�;

Yerlik�ye dostluk ya�ard�.

Sonra trakt�rler,

Sonra makineler ��kt�.

Ekinleri bi�er-d��erdi,

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Ne yol vard�, ne iz,

�ay�r Harmandan giden yol,

Adam yutacak kadar �amur,

�skilip�e Dokuz Gedik�ten giderdik.

Nerde araba, y�r�rd�k,

Y�r�rd�k Hac�bayram’�n alt�ndan,

K�ye kadar,

��enmezdik.

�ank�r� Yolu yap�ld� neden sonra,

Bir g�n makinalar geldi,

Ad�na greyder derler;

Yard� Kona��n �n�nden,

Killik Burun’dan,

�ocu�uz ya seyire ko�tuk.

Derelerden tepelerden

K�y�n yolu ba�land�

�ank�r� yoluna.

�skilip�in pazar� �ar�amba,

Bayat pazar� Cuma�yd�.

Bayat k��kt�,

K�yd� sanki,

�skilip daha b�y�k.

�skilip demezdik ki oysa,

O hep "�e�er"di,

�skilip�e daha �ok ya�sa da,

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Bahar gelir, yaz gelir, k�� gelir,

G�nler k�sal�r uzard�.

Kar ya�ard�, dolu ya�ard�,

�lla ki Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Y�lg�nla�a’da mantar biter,

Kaynarca’da semirtlek,

Yol boylar�nda mad�mak vard�.

Tekecen, karavuk, yemlik toplan�r,

Kat�k olurdu yufkaya.

T�rbe’den G�ne� do�ar,

Asma Tepesi’inden batard�.

Aydo�an’dan Ay do�ard�.

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Her evin tavu�u, culu�u, bad�s�,

Herkesin bir ka� ine�i,

Bir-iki k�m��,

��-be� koyunu vard�.

Eski’nin �rbaam: Davar,

Arifin Ali: S��r,

Hediye’nin Omar: Dana,

�ocuklar: Kuzu g�der,

Kad�nlar hayvan sa�ard�,

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Bazen de ya�mazd�,

Karao�lan K�r��nda ekinler sarar�r,

K�lf�y�k�te mercimekler solar,

Arap K�r��nda arpalar kurumaya y�z tutard�.

Sarayburun’dan Bekira�a’ya,

Mezarl�k’tan Kaynarca’ya,

Giden yollar�n tozu g��e y�kselir,

Domuz G�l��ndeki tarlalar ayak s��acak kadar yar�l�rd�.

�o�u zaman:

S�rt�nda c�bbesi,

Ba��nda bembeyaz sar��,

Her zamanki sayg�nl��yla,

�pek Efendimiz en �nde,

T�rbe’ye ya�mur duas�na ��kard�k.

Bir ka� kurban kesilir,

Kazanlarda bulgur pilav� ve et yap�l�rd�.

Hi� bir zaman doyas�ya yiyemezdik,

Ama pilav g�zeldi.

Allah�a yalvar�r, yakar�rd�k,

G��e bir bulut a�ard�;

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Nerde do�algaz, nerde yakacak,

Karakaya�dan k�m�r getirir,

Y�lg�nl�k�tan y�lg�n keser,

K��n yakard�k.

Habire p�ns�rd� namussuz.

Yerlik�ye ya�mur ya�ard�.

Sel gelirdi Tekke �ay��na,

Ya da Bayat �ay��na,

Selinti toplard�k.

Yoktu, yoksuldu Yerlik�y.

Pirin� ekilirdi �rma�a,

Ekerken dertti, bi�erken so�uk,

Son g�z olurdu, k�ra�� d��er,

Asma�ya duman a�ard�,

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Yerlik�y’e ya�mur ya�ard�.

Binlerce kez ya�d�,

Ya�d�...

Bizler de birer ya�mur tanesiydik asl�nda;

Damla damla ya�d�k.

Kimimiz k��k dereciklere kar��t�,

Akt� gurbetlere;

Kimimiz topra�a...

............................

Bir varm��, bir yokmu�,

Biri varm��, biri yokmu�;

Az da olsa,

Yerlik�y’e ,

Hala

ya�mur

ya�arm��...

Suat ZOBU

.
Sosyal Medyada Paylaşın:

Suat Zobu Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Türkçe Düşün Türkçe Konuş Türkçe Yaz..! 1 Kıta Pes Ettim..! Sonu Ölümlü Dünya Bizim Dadaş Canım Sevdiğim... Nasip Olmalı.. Düştüm Yoluna.. Vefasız Bir Dostuma

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Yerliköy'e Yağmur Yağardı