EL ELİN DERDİNİ BİLMEZ
El Elin Derdini Bilmez
El elin derdini nereden bilir,
Ýçerim yanarken gül derler bana.
Elin derdi ele oyuncak gelir,
Söylesem dillerin bal derler bana.
Yüksek uçan gönül engini bulur,
Bir çalý dibinde huzurlu olur.
Þahin korkusundan usulce solur,
Düþme can derdine kal derler bana.
Çalýlar mis kokar çiçek açýnca,
Dalýndan kargalar kalkýp uçunca.
Gönül uslanýp da huzur seçince,
Dünyanýn tadýný al derler bana.
Çalýda yapraklar güneþe karþý,
Yanýnda duruyor çeþmenin baþý,
Gönül dükkân dükkân ehline çarþý,
Ýçinde bir sarraf ol derler bana.
Huzursa bülbüle güllerin dalý,
Ondan üstün olur serçeye çalý
Eyüp’ün konduðu boyu edalý,
Gördükçe gözleri gel diyor bana.
Eyüp Þahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.