KARANLIK ALFABE

Karanlýk alfabenin satýrlarýnda,
unuttum seni.
Katran gibi düþünceler ,
þiirlerime aktý.
Daha ne bekliyordun????
Ýnanç telim çalmýyor,
Koptum ,
þiirlerimin mýsralarýnda.
Aþkým delik, teþik,
yüreðim ise teneþir.
Göremezsin harflerde,
hiç bir þey aþka dair.
Yenildi kalemim,
nabzý sustu hislerin.
Soðudular kaðýtlarda,
Bir ceset artýk dizelerim.
Çünkü sen,
inkarlarý sundun avuçlarýnla.
Dirençlerimi kýrdýn,
karanlýklar ulema
Saltanatý yýktýlar,pelte yalanlar.
Bir aþkýn dalýndan düþtü yeþil kozalar
Karþý koyacak zýrhým yok,
rezerv edildi hüzünler.
Kýrýlýyor yüreðim,
kabuðum sert deðil.
Ufalanýyorum ,
þiir yazmanýn yorgunluðunda.
O an sarýlasým geliyor,
kalemime usulca.
Unuttu kaðýtlar,
uzak seviþlerin tadýný .
Seni de unutmalý zamanýn kuytularýnda
O halde,
yelkovan terk ediliþlere koþsun,
Hey kalbim!!!
Sakýn saatleri durdurma……ÞAÝRE ARZU GÜNAL/28.12.12 /14:14

Sosyal Medyada Paylaşın: