Hüzün deryasýna daldým yine bu gece
kimsenin aklýna gelmeyecek hayeller kurdum
Düþman bildiklerimi dost edindim kendime
Onlar bana baktý ben onlara baltým saatlerce
Bir elimde sigaram bir elimde kadehim
yuva kurdum bulutlar üstüne ikimiz için
Gökyüzünü adýmladým bir uçtan bir uca
Yýldýzlardan bahçe yaptým, þimþeklerle çevirdim etrafýný
Umutla ektim içerisine, yeþersin boy versin diye
Gözyaþlarýmla suladým kuruyup yok olmasýn diye
Ay’ýn gölgesini kapattým üstüne yanmasýn diye
Kirpiklerimden salýncaklar kurdum eglenesin diye
Sigaramdan her nefes aldýgýmda derin bir offff çektim
Hiç düþünmemiþtim ayrýlýgýn bu kadar acý olacagýný
Kadehimi yudumlarken binlerce defa öldürdüm beynimi
Azrail’i gördüm, koþtum peþinden, bagýrdým duymadý
Geceye yalvardým, sardý beni karanlýgýyla
Gözlerimden düþen yaþlarý kimseler görmesin diye
Dostarým can dostlarým sigaram ve içkim
Yüreðim kanadýðýnda demirlediðim limaným
Bugün seni gördüm o adamla
Eskileri yad etmek için gittiðim yerde
Seni seviyorum deyiþin
Sana yazdýðým aþk þiirini okurken
Heyecandan titreyiþin gelmiþti aklýma
El ele tutuþup yürümeyi özlemiþtim
Hatýrlýyormusun bana bir soru sormuþtun
Dostun varmý diye bende yok demiþtim
Senden sonra iki dost buldum kendime
Caným yandýðýnda beni býrakmayan
Fýrtýnaya tutulduðumda sýgýndýðým
Teselliyi onlarda bulduðum iki dost
Sevenler acý çeker derler
Þimdi daha iyi anlýyorum onlarý
Az bile söylemiþler bence
Sevenler hergün ölür
Ben hergün ölüyorum
Hayal bile kuramýyorum sensiz
Herþeyden vazgeçtim yaþamaktan sevmekten
Haatta kendimden bile vazgeçtim
Bugün birkez daha öldüm seni görünce
Birkez daha nefret ettim kendimden
Hep o gülüþün kalmýþtý aklýmda
Uzaklaþtým koþar adýmlarla oradan
Kaçtým, senden, kendimden belkide maziden
Aðlamaktan korktum
seni kaybettim. Þimdi iki dost kazandým
Dostlarým can dostlarým sigaram ve içkim
Yüreðim kanadýgýnda demirledigim limaným
Ölümdem korkmuyorum
ben hergün ölüyorum ey sevgili
TUNCAY