Bir zamanlar benim köyüm tertemizdi
Sayýlamayacak kadar çok çocuðu
Nice ömre yetecek güzelliði vardý
Esmer topraðýnda
Bir zamanlar köyümle övünülür þiirdim
Ne tarafýna gitsem
Hangi hanesinde sabahlasam
Benimle güneþ gülümserdi hayata
Ve hayata kat kat tat gelirdi
Bir zamanlar köyümde renkler bitmezdi
Badem çiçekleri
Nergisler
Baharý erken müjdelerdi
Annemin tandýr kokan elleri hatýrýna
Bir zamanlar benim köyüm baðözü’ydü
Tane tane üzümler
Kesmece karpuzlar eksik olmazdý baðrýnda
Babamýn bilek gücüyle
Ama þimdi benim köyüm
Caným köyüm
Hep yalnýz
Hep kimsesiz
Hep insansýz...