Ne kadar gizlesen de, yüzünden anlýyorum Gözlerinde mutsuzluk, görünce ölüyorum. Kalbim kýrýlýr diye, sorsam da söylemezsin Aþkla sevmedin beni, sevmedin biliyorum.
Ýlk halinden eser yok deðiþti senin huyun, Mutluluk deðil azap oynadýðýmýz oyun, Ne varsa sakladýðýn gizleme dökün soyun, Aþkla sevmedin beni sevmedin biliyorum.
Kader mi hata yaptý yoksa biz mi yanlýþýz? Daðýtýlýrken sevgi bitmiþ mahrum kalmýþýz, Bu sevda oyununda çoktan biz ayrýlmýþýz, Aþkla sevmedin beni sevmedin biliyorum.
Kalbimin kapýsýný baþka aþka kaparken, Bir Tanrý’ya bir sana dua edip taparken, Seni gönül tahtýmýn tek varisi yaparken, Aþkla sevmedin beni sevmedin biliyorum.
Üzüp de kahredip de seni zavallý etmem, Gözlerim kan aðlarda yine de belli etmem, Sen avutursun diye kalbi teselli etmem, Aþkla sevmedin beni sevmedin biliyorum.
Bu hüzünlü masalýn biz iki kahramaný, Aþk deðil çile dolu sevdamýzýn romaný, Aslýnda ömrümüzün bu engüzel zamaný, Aþkla sevmedin sevmedin biliyorum.
Þair:Ýsmail Kurt 27.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.