FINDIK BAHÇELERİ

Bir baþkadýr aðustosta fýndýk bahçeleri,
Kavurur güneþ yapraklarý her yeri,
Sürüngenler cirit atarken
Öyle bir hararet kaplar ki insanýn içini
Hararet den dillerimiz pas tutarken,
Bacak kadar çocuktan bile medet beklenir,
Bir bardak su verince görev tamamlanýr.
Öðlen olunca tarlada sofralar kurulur,
Bütün yemekler iþtahla yenir,
Bazen davetsiz bir misafir gelir
Þatonun duvarýndan aþaðýya inen
Cengaverler gibi örümcekler,
Elinin tersiyle hafifçe itilir,
Bazen uçuþan bir böcek,
Serinlemek için suya atlýyan çocuk gibi,
Dalýverir yemeðin ortasýna,
Kaþýk can simiti olur kurtarýrsýn,
Devam edersin kaldýðýn yerden,
Yemekler yinede büyük bir iþtahla yenir.
Bir saat öðle paydosu yapýlýr,
Dinlenmek için özenle bir gölge seçilir.

‘’Çile Vapuru’’ adlý þiir Kitabýmdan 2004

Sosyal Medyada Paylaşın: