KAVURDU GEÇTİ

Bir yel esti gençliðimin baþýnda.
Karþý koyamadým devirdi geçti.
Ne idim ki daha on beþ yaþýnda.
Yemyeþil yapraktým kavurdu geçti.

Yaþaran yapraðým gazele döndü,
Beni býraktý da güzele döndü,
Bu garip sevdalý ezele döndü,
Esti poyraz yeli suvurdu geçti.

Gözümü açmadan gömüldüm aþka,
Gözlerim baþka der yüreðim baþka,
Bu kadar yürekten sevmesem keþke,
Derya iken çöle çevirdi geçti.

Bir fidandým iþte ben o yaþlarda,
Baharý görmeden kaldým kýþlarda,
O an akýl olmaz derler baþlarda,
Körpe yüreðimi kývýrdý geçti.

Bal düþerdi konuþurken dilinden,
Anlamadým bu güzelin halinden,
Neler çektim neler onun elinden,
Baþtan meðilliydi severdi geçti.

Ozan zekim solan güllere döndüm,
Parlayan ýþýktým mum gibi söndüm,
Kaybettim ararým bulamam kendim,
Yandý da yüreðim göverdi geçti...

OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: