Öz ağıdım
Gönül kubbem bulutlarla dolunca,
Þimþek gibi çakar, çakar aðlarým.
Bu sýkleti taþýyamaz olunca.
Sele döner, akar akar aðlarým.
Ýlimiz Kayseri, ilçem Bünyan’dýr,
Köyüm Burhaniye, yürek püryandýr,
Kýrk altýdan beri, gözüm giryan dýr,
Ezel yurdum kokar, kokar aðlarým.
Sele döner derelerde duramam,
Durduramam yapay setler kuramam,
Irmak olur hiçbir dizgin vuramam,
Bentlerimi yýkar, yýkar aðlarým.
Yar bulunur yüreðimi yarsalar,
Kezzap döküp közle macun karsalar,
Bu merhemi þifa diye sarsalar,
Diþlerimi sýkar, sýkar aðlarým.
Kim bilecek? Beni Mecnun edeni,
Leyla mýdýr, Mevla mýdýr nedeni?
Neyleyim ki harap etti bedeni,
Tatlý candan býkar, býkar aðlarým.
Terk eyledim meyhaneyi, dergâhý,
Abdal olur dolaþýrým her gâh-ý,
Halk içinde görmeyince o Þahý,
Dað baþýna çýkar, çýkar aðlarým.
Tenhalarda hazýr buldum yoklarý,
Bir bileli terk eyledim çoklarý,
Can dostumun fýrlattýðý oklarý,
Can evime sokar, sokar aðlarým.
Bir güzele, þu gönlümü verince,
Garip garip huzur buldum derince,
Boðazýmý kör düðümler gerince,
Çözülürüm vakar, vakar aðlarým.
Gamým varken sevinç benim neyime?
Ýkilikler gölge eder sevime,
Zor kullanýp kadem bassa evime,
Bir kenara kakar, kakar aðlarým.
Usanmadý gönül konup göçmeden,
Ateþ gömlek giydim kesip biçmeden,
Sarhoþ oldum vuslat demi içmeden,
Sendelerim sakar, sakar aðlarým.
Kavuþmamak yazýlýysa kaderde,
Hiçbir deva bulunur mu? Bu derde
Þu dünyayý narý-cahim eder de,
Varlýðýmý yakar yakar aðlarým.
Aþk devleti otað kurdu sinede,
Hükmediyor imana da dine de,
Dost gülleri diken olsa yinede,
Boðazýma takar takar aðlarým.
Sýyrýlýnca sevgilimin karasý,
Dikiþ tutar yaralýnýn yarasý,
Yerle göðün, þarkla garbýn arasý,
Yar yüzüne bakar bakar aðlarým.
Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.