Bekliyorum...
Mecnunum,aþk mahkumuyum boynumda ölüm fermaným.
Ýnfazým için ipimi çekecek celladýmý bekliyorum.
Yüreðimdeki feryadýmý kaleme döktüm.
Her cümlesi seni,her satýrý vuslatý özletiyor.
Hüznün doruklarýndayým sensiz daðlarda,
Heran aklýmdasýn,heran göz pýnarlarýmda,
Çaresizliðimi,Mecnunluðumu kimse görmesin diye,
Gözyaþlarýmý yüreðime akýtýyorum.
Sineme çekiyorum yaptýðým hatalarýmý,
Kendime lanet etsemde bitirmez piþmanlýðýmý,
Kafamý duvara vuruyorum,yoluyorum saçlarýmý,
Gelip görme halimi çok utanýyorum.
Yokmu,aþk mahkumunu affetmek sende,
Keþkeler ateþ oldu yanýyor bedende,
Belki affeder dönersin diye,
Gece,gündüz senden haber bekliyorum.
Karanlýða düþtüm sen gittiðinden beri,
Sensiz dünyam küçüldü bir mezar misali,
Gündüzüm gece oldu,güneþ girmiyor içeri,
Gelirde nurunla aydýnlatýrsýn diye bekliyorum.
Kýrýmlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.