Kendime Masal
Ol Kaptan-ý Derya’ya duâ ile baþlayan
Masalýn ortasýnda, yaþlýca bir adamdým.
Kendi dileðindeki na-kâbule aðlayan...
Aðyar mutavassýt idi, kibr ile söz almýþtým.
O gece de, beni cezbesiyle baðlayan,
Sultan’ý hayran eden Ayazlar’da kalmýþtým.
Isýrsa da yün sedir, sýzýverip kalmýþtým.
Muhabbet koyu hâki, derindeyken kýraat...
Biliyordur dedi Ayaz, kendisinin anýldýðýný,
Bilmez ki cahil âdem âný kimin sevdiðini.
Nereden bilsin dedim böyle kýskanýldýðýný,
Onu yoran geziler ahh bence bir sefahat!
Sorsa mýydým hâceden, nasýlsa uykudaydým,
Bilmem acep günah mý, pek masumca davrandým.
Dua etmeliyim dedim, belki de sürçer dilim,
Deli gibi aðladým, tebessümle yalvardým;
Rûyadayken nasib mi, Resûl-u Kibriyya’dan,
Þefâat’in yerine dilemek bir seyahat...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.