Kara Gül

Kara Gül

Topraðýmdaki bereket,Yaðmur gibi Damla damla..
Bir eylül gün’ü gelmiþti,Dua’lardaki selamla..

Baþlangýcý ve bitiþi, olmayan bir þiir’di..
Karanlýða inat, iki gözüm gibiydi kara gül..
Birini ay, diðerini güneþ bildiðim..
Can gülüþüyle, tüm dertleri sildiðim..

Gözlerinde nem’lendiðim..
Tebessümünde dem’lendiðim..
Muhabbetinde dinlendiðim..
Anlatýlamayan, yaþanýlandý..

Mesafeler yok olmuþtu, gönüldendi baðýmýz
Hep güzellik doluydu, can’dan dualarýmýz..

Nasýl cümleler kurmalý þimdi, seni anlatmalara..
Rüzgara dost, dalga dalga saçlarýnýmý..
simsiyah, inci tanesi kirpiklerinimi..
Yýldýz yýldýz parlayan gözlerinimi..
Yoksa izlemeye doyamadýðým yüreðinimi..

Bilemedim..Bilemedim iþte..
Kelimeler çaresiz, kalemim serzeniþte..

Kara Gül.. Dua kokan topraklarýn naz’lý çiçeði..
Rabbimin nimeti, þükrümün eda’sý..
Sen’ki..Sen’ki Ruhumun seda’sý..

Yine, yaðmur yaðmur yaðýyorsun..
Damla damlasýn..
Sen güzellik dolusun...
Hep yaðmalýsýn..

Yað be yaðmur, gözlerim gibi damla yüreðime..
Sel’ler olsun gönlüm.. Dua dua gökyüzüne...
ve yaðmur ellerime, dökülsün dileklerden..
küçük bir sýr iþittim, sevdalý meleklerden..
Topraðýn kokusunu, sen’de duyuyor musun..
Bilmem uyanýk mýsýn, yoksa uyuyormusun..
Kara Gül Çiçeðisin,söyle biliyormusun..

Gözlerin düþüyor topraðýma
Bak iþte, yine sen oluyor herþey..
Herþey yineleniyor, yeniden..
Yeniden þiirler yazmak geliyor..
Geliyor kelimeler ardý sýra..
Duruyorum..
Yazamýyorum, anlatamýyorum sen’i
bulamýyorum bir çaresini..

Sen’ki..

Karanlýk gecelerin kandilisin..
Nasýlda parlýyorsun yýldýz yýldýz..
Nasýlda iþliyorsun ömrümü..
Dua Dua..
Her dua,biraz daha yeþeriyorsun,
nazlý bir bahçenin tek goncasý gibisin..
Ýnatsýn..Kötülüklere inat..
Kol kanat geriyorsun iyiliklere..
þefkatsin sen, merhamet, güzel olan tüm niyetlere..
En çok ilkbaharsýn..
bulut bulut düþersin gözlerime..
Yaðmursun...
Anlatamam Susarým..
Yaðmurlar anlatýr sen’i..
Gelirsin ve yaðarsýn, rahmet rahmet..

Sen gelince..

Ne hazan kalýr geriye, ne’de kuru yapraklar..
Filiz filiz yeþeriyorsun..
Çiçek çiçek açýyorsun..
Bütün çiçekler kýskanýyor sen’i..
Ýbret oluyorsun..Nimet oluyor..
Bereket kokuyorsun..

Ben kayboluyorum..
Sen buluyorsun..

simsiyah yapraklarýn, binlerce renk taþýyor
Sen’i anlamayanlar,bilmem nasýl yaþýyor..

Baþlangýcý ve bitiþi olmayan, bir þiir’di..
Karanlýða inat, iki gözüm gibiydi kara gül..
Birini ay, diðerini güneþ bildiðim..
Can gülüþüyle, tüm dertleri sildiðim..

Gözlerinde nem’lendiðim..
Tebessümünde dem’lendiðim..
Muhabbetinde dinlendiðim..
Anlatýlamayan, yaþanýlandý..

O’nu anlatmaya yetmese’de kelimeler..

Yaþanmalýydý..

Kara Gül..

Simsiyah gecelerin..

Tek Yýldýzý..

Yaðmurlarýn güzel kýzý..
Sosyal Medyada Paylaşın: