BEKAR ODASI

Duvarda ,bir fotoðraf makinesi,
Gözleri iri...
Kimbilir kimin nesi?
Karyolanýn baþ ucunda uryan bir kadýn resmi.
Ve karyolanýn içinde bir kadýn,
Çýplak mý çýplak,diri mi diri.
Yerde bir masa,
Odanýn ortasýnda bir adam,
Bir ayaðý iri mi iri masanýn...
Ve adam,yaklaþýyor adým adým;
Yanýnda sandalyalar çatlak olmasa...
Üstünde sardalyalar,tanýdým.
Peynir de var,bal da var;
Mandalinler,duvar rengi duvar.
Fasulyalar,soðuk yutmuþ,dý lovvv...
Küf tutmuþ pastýrmalar.
Ama ayak ucunda kitaplýk,
Ýçinde Mevlanalar...
Odanýn ortasýnda adam
Yeþil yeþil gülüyor
Gözlerinde buðular,
Dökülüyor...
Gülüyor,üryan müryan
Severim hayatý,mezara dek
Taaaa... burdan
Diye bir þarký mýrýldanýyor;
Bir ayaðý yere vuruyor durmadan,
Güm güm adam...
Adam mý bu ,yoksa çocuk mu?
Hayýr...
Oda sallanýyor erkek erkek;
Dolabýn içinde Mevlanalar
Sanki...canlanýyor.

Sosyal Medyada Paylaşın: