HANİ!
Hani!
Þiþli meydanýnda üç kýz vardý.
Biri de sendin gülüm ,
Ama vurulan deðil vurandýn sen;
Beni vurdun.
Keþke o þubat sabahý hiç görmeseydim seni,
Hiç sevmeseydim belam.
Gördüðüm de anladým aþký sevdayý
Ferhat, mecnun, kerem ve diðerlerini
Hey! dizelere can veren yarim
Aþk bataðýna düþtüm kurtar beni ya medet.
Aþkýmý anlatsam karlý daðlara daðlar erirdi .
Denize anlatsam deniz kaynardý.
Arþýn kubbeleri birer birer yýkýlýrdý.
Ama bir sen anlamadýn ,
Anlayamassýn gönül hýrsýzý.
Dile gelip bir kere, sadece bir kere
Seni seviyorum desen;
Bir mecnun ben bir leyla sen ,
Bir kerem ben bir aslý sen ,
Bir ferhat ben bir þirin sen ,
Bir memo ben bir zini sen ,
Ve bir ben bir sen olurduk.....
HÜZÜN ÞAÝRÝ: ÝLK ÞÝÝR 2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.