Vahşi güzel ERCİYES
Ýlahi bir mâbet gibi, kubbelerle yükselen,
Sülüeti muhteþem, zirvesi göðü delen,
Yamaçlarýn barajý, kýrk yýllýk sular veren,
---Kerem’in ateþi var, Aslý han’ýn külleri,
---Seni tarif edemez, âþýklarýn dilleri.
Sendedir Süleymaniye, sendedir Selimiye,
Ebediyyen kalýcý, öz yurduma hediye,
Sözün bittiði yerden, baþlýyorsam ve diye,
---Mimar Sinan’na ilham, ufkunda ki çizgiler,
---Tarihten miras bize, en gizemli sezgiler.
Sýrt sýrta binmiþ yamaç, adýn olmuþ Erciyes,
Esasýnda aþk imiþ, sana duyulan heves,
Soludukça derinden, can katýyor her nefes,
---Farkýna varmasa da, diriliyor insanlar,
---Sevda ile kim baksa, seni özünde anlar.
Beyazlara bürünmüþ, sen vahþi bir gelinsin,
Vakarlý duruþunla, onurundan eminsin,
Vadedilen gerçeðe, en mukaddes yeminsin,
---Eteklerinde cennet, baþýn her zaman nemli,
---Görünüþün aþikâr, için hepten gizemli.
Düz ovanýn güzeli, Kayseri’in güneyi,
Kimler taliptir sana, kim ola ki güveyi,
Öz âþýklar özündür, diðerleri üveyi,
---Aldansam da aldanmam, bunu böyle bilirim,
---Gel demene gerek yok, davetsizde gelirim.
Kýþýn bile sýcaksýn, ayazlarýn serinlik,
Aðustosa soyunur, sýrtýndaki gelinlik,
Doruðuna baktýkça, yükseliyor derinlik,
---Senin öz çocuklarýn, Yýlanlý, Ali daðý,
---Ak göðsün emziriyor, türkülerinde baðý.
Seni gören tüm gözler, neden hep dað sanýyor,
Biliyorum dýþýn buz, için hepten yanýyor,
Ürgüp’te yaran var ki, Kozaklý’dan kanýyor
---Derininde volkanlar kaynýyorken sedasýz,
---Öz yurdumun süsüsün, günün geçmez edasýz.
Toroslarýn ardýna otað kurmuþ devletsin,
Yanýp yakýlmaktan mý, bütünüyle heybetsin,
Daha da süslen artýk, dünya seni seyretsin,
---Eðilmeyen baþýnla, göklere dal Erciyes,
---Ebediyyen yaþlanma, hep güzel kal Erciyes.
25.12.2012...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.