Bu kez kýzdým güneþe kandýrdý zahir
Yalancý kýþ güneþi sýcaklýðýymýþ ýsýtmasý
Bense yaz mevsimindeyim sanýyordum
Yaðsada yaðmurlar biliyorum
Sonrasýnda hep gökkuþaðý doðar
Oysa yaz biterde gelmez mi sonbahar
Döker yapraklarýný
Tutunamaz aðaçta yapraklar
Ve tüm dallar kuruyunca kýþ baþlar
Yürekleri dondurur soðuðu
Saçlarýna kar yaðar
Ama yaþanmalý bu dört mevsim
Yoksa nasýl anlaþýlýr baharýn güzelliði
Yaz AÞK’larý olmalý
Mevsim sonunda bitmeli
Yine karþýmda güneþ olanca parlaklýðýyla
Dalga geçercesine yakýyor yüzümü
Restleþmiyorum artýk
Açýkça meydan okuyorum
Sen beni kandýrdýn yalancý sýcaklýðýnla ama
Bende tükenmedi ümidim var yarýnlara
Ýnat etti yayýyor
Tüm sýcaklýðýný tepemden týrnaða
Hâlâ mý gülümsüyorsun seni kandýrdým diyor
Benim sana kandýðýmý mý sanýyorsun diyorum
Bulutun arkasýna gizleniyor bir müddet
Yeniden yansýyor yüzüme alaylýca
Yani bilerek mi kandýn benim sahteliðime diyor
Farkýndaydým senin ve sahteliklerinin
Ýnanmýþ gözüktüm diyorum yalnýzca
Sen gözümün görebildiði kadarsýn
Hissettiðim sýcaklýkta
Yüreðimin attýðý kadarsýn
Sevebildiðimce varsýn diyorum ona
Yoksa çekerim perdeleri
Sýnýr koyarým penceremle arana
Yakamazsýn tenimi
Kapatýrsam kendimi dört duvarlara
Köreltirim duygularýmý geceleri kucaklar
Doðuþunla uykulara dalarým
Yüzünü bile görmem bir daha
Þimdi söyle bana
Sen mi büyüksün evrene hükmederken
Yoksa ben mi diyorum
Küçücük dünyamda sana meydan okurken
Düþüyor güneþ hýzla bu sözlerimin karþýsýnda
Zaten gitme vakti yaklaþýyor istesede kalamaz
Uzaktan bile kavuran ýsýsý
Rengide döndü sarýdan kýzýla
Hiddetinden ateþ topu sözlerimin karþýsýnda
Hiç birþey diyemiyor
Öylece kayboluyor daðlarýn arkasýnda
Aciz kaldý dünyadan büyük güneþ
Kocaman yüreðimin meydan okumasýyla
BÝRGÜL AL 25-12-2012
BODRUM 16:30
foto:B.AL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.