KOLTUK BELASI
I
Eski bir davadýr koltuk yarýþý,
Alem zannediyor hüner koltukta
Oturunca deðiþiyor duruþu
Nicesi bahtýný sýnar koltukta
Çalýþanlar layýk olur yükselir
Kimsi yolunu bulur yükselir
Gücünü makamdan alýr yükselir
Türlü devir dolap döner koltukta
O bir zirvedir ki eksilmez duman
Çýkmasý hoþ gelir inmesi yaman
Oturan kalkmayý sevmez bir zaman
San ki devlet kuþu konar koltukta
Kimisinin uykusunu kaçýrýr
Kýlý kýrk yararak ömür geçirir
Kimi devran sürer yeyip içirir
Parmaðýný bala banar koltukta
Kimi ibret ile bakar olana
Girmez iltimasa düþmez yalana
Gönlünü eþitçe açar gelene
Usulünce hizmet sunar koltukta
Vaktini doldurur kendini yormaz
Geleni imzalar araryýp sormaz
Ýþ tersine dönse farkýna varmaz
Yýllarca kuþ gibi tüner koltukta
Kimi her devire ayak uydurur
Görüntüyü kollar hatýr saydýrýr
Her bedene ayrý libas giydirir
Bir lastik misali süner koltukta
Kul Hakký uzatma bitir bu sözü
Hakkýný vermektir her iþin özü
O bir makamdýr ki altýnda közü
Bilen oturdukça yanar koltukta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.