Sen gider, ben giderim, misalin bana uzak.
Kardelen siluetin, mihverinde takýldým.
Kandili yalnýz sende, yolculuk kýþta tuzak.
Kafdaðý rüzgarýnýn, poyrazýnda yakýldým.
Cinlerin oynaþtýðý, þu duvara astýðým,
Resimlerim yýrtýlmýþ, çerçeve yaptýrmýþým.
Geceye gizlenerek, günü güne astýðým,
Sevdamdan vuslat bulmuþ, korkuya kaptýrmýþým.
Bende mi yedi veren? Sende mi bütün renkler?
Toplayýp yumaklarý, Aþk’a firar edelim.
Yok olsun önümüzde, engeller son tümsekler.
Ümitlerde yeþertip, öyle burdan gidelim.
Þahin HANELÇÝ
14.03.2006
Ortaköy/Ýstanbul