Onbir Karanfil

Adýmlýyordu odayý gözleriyle
sol köþeden saða
beþ adým iki karýþ üç parmak
yukarýdan aþaðýya
dört adým üç karýþ dört týrnak
yastýk týrmalýyordu yüzünü
dün geceden kalma aðýr ter kokusu
kim baþýný dayamýþtý
belli deðil
kim fýrlatmýþtý sümüðü duvara..
kim
kime yataklýk yapmýþtý
kalýp kalýp
buz gibi
iki insan kýrgýn mý kýrgýn
iki sevgili dargýn mý dargýn
iki aþýk sevda yüklü
deli divane...
belki bir çocuk
aðlamayý unutmuþ
bastýrýlmýþ donuk mu donuk
baþý anasýnýn omzunda
ezik mi ezik
üç yaldýzlý otel odasýnda
yýldýzlar sönükmü sönük
perdeler dökük mü dökük
dýþarýda ýslýk kayýp
elektrik direðinde lamba
florasan
gözkýrpýyor pencereden adama...

II
hava soðuk mu soðuk
tam tekmil piyade
çifte kazak
yün çorap
yastýðý yere atýp
uzandý yataða
nefesini dinledi kalbini yokladý
yan duvar inledi, iki öksürük
kýsýk mý kýsýk
nefes molasý veriyor belki dedi
temizlikçi kadýn
gecenin bu saatýnda
gündüz sabun fabrikasýnda
vardiya uzun mu uzun..
beþ çift göz aç mý aç
doyurmak zor mu zor
yenilmek kolay mý kolay
sýrtlanlar azgýn mý azgýn
karanlýk zifiri mi zifiri
sokaklar haydut mu haydut
sýzýlar derin mi derin
asi yalýn mý yalýn
kar suyu
köpük köpük
fabrika fabrika
ev ev
kenef kenef
çamaþýr çamaþýr
asfalt toz toprak
yosun
kirli mi kirli..

III
tavanda ölü balýk gözü
sinek boku nokta mý nokta
kýrk mumluk ampul sarý mý sarý
sol köþede
örümcek aðý
sabýr mý sabýr
nefes alýþ boþ mu boþ
aðlar telaþlý
sýrma mý sýrma
ýþýk etrafýnda pervane sevdalý
deli mi deli
gamsýz döner
tekke mi, tekke mi..
tek mi çift mi
sorular salkým saçak
uzun mu uzun
gece baþladý
biter mi biter
bit yürüyor sýrtýnda
emer mi emer
kan yorgana sýçrar mý sýçrar
sýrça saraylar
yýkýlýr mý yýkýlýr
sabah olursa...
erken dönerse kýrlangýçlar
þafak sökerse
söküm söküm
süklüm püklüm
doðrulur adam
kan ter içinde...

IV
sokakta telaþ baþlar
kepenk sesleri
top seslerine karýþýr
kýþlada talim var
hazor ol..
ayaða kalk
sola bak
sokulma yorgana
saða dön
kenefe!
sidik zoru bu olsa gerek dedi..
kabus mu
gerçek mi
düþ mü yoksa bu?
ben neredeyim
ne iþim var
evsizler evinde
yurtsuzlar yurdunda
kurtsuzlar
amik ovasýnda
ben kimim
o kim
o da ne
telefon daki ses..
yaban mý yaban
ýlýk mý ýlýk
bekliyorum dedi
aþaðýda..

V
Açtý gözlerini çevirdi tavana
örümcek gülümsemesi sinmiþti duvara
pervane yakalanmýþtý aniden
sarýlýp sarmalanmýþ
aðlardan kefene
tahtakurusu yataða
bit yorgana
saklanmýþ
gecenin ýþýklarýný bekliyordu tokca
karýnca ordusu
tek çizgide
uygun adým
marþ marþ
çýkýyordu talime..

VI
Pencereden aþaðýya sarkýttý gözlerini
uçurdu dudaklarýný
kiraz mý kiraz
hava ayaz mý ayaz
yürüdü beklentilerine
bir mektup postalar gibi baktý otele
taahütlü
görülmüþ
damgalý
pulsuz
akþamý hiç özlemez
geceden kaçar oldu
bir avucunda oda numara bir
diðerinde
onbir
karanfil...

Volkan Kemal
Sosyal Medyada Paylaşın: