Dün gece herkes uyurken Annem babam çocukluðum Mandolinim horozlu þekerim Delikanlý çaðýmýn ilk düþleri Okul sýram Ýlk hatýra defterim Sen uyurken Mazim bu günüm ve yarýnlarým uyurken Hiç kimse oldum
Hiç kimse oldum, Kimliksiz ve hükümsüz Usulca çýktým sokaða
Aynalar da uyuyordu sahi bu sýrada Ömürleri sýrlarým kadar olan aynalar
Güneþ uyuyordu, Yýldýzlar
Derin bir idrake eriþtim sonunda Bilip öðrendim Buldum anahtarý
Ýkimiz de aynýydýk aslýnda Ben, Duvar parmaklýk tümsek Tel örgü kapý pencere perde Zerre boþluk istemiyordum aramýzda Aramýzda hiçbir þey olmamalýydý
Sen ise, Harf hece kelime cümle Söyleyiþ bakýþ iliþki Sarýlýþ öpüþ dokunuþ Bölüþmeye dahil ne taþýnýyorsa istemiyordun Hiçbir þey olmasýn istiyordun aramýzda Ýkimiz de Aramýzda hiçbir þey olmasýn istiyorduk yani
Tanyeri aðarýrken yavaþ yavaþ, Artýk aramýzda hiçbir þey yoktu Çünkü aramýzda zaten, Hiçbir þey vardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.