ters yüz edilmiþ yüzünün yansýk sevisiyim dert yüz kalmýþ,kalakalýþýn tanýdýk kavýyým önceleri yakýyorum, baðrýn yanmasýn diye sonralarýn külünde kul oluyor cemalin þimdilerin mavisiyim solumda baþlar aþkýn sonsuzluðu
2. bütün güllerin günüyle rengine donanýyor dünyam yare çarpýlmýþ , yere serilmiþ tutkunun suyuyum gölgeler arasý bülbüller dinlenir, tanýnmýþ kýrmýzýlarda bir ruj arasýnda kaldý aþkýmýn rejimi dudaða yakýn dökülen sözsüz kanunlarýn sevdasýdýr sevmek demokrasi böyle bir þey sanýrým gitmek de özgürlük sevmek de ama sende kalmak neden hüznün esriliði
dudaklarýn hangi öpüþün son buluþu neden hep o tadýn kýtasýndayým istendik ülkende mülteci bülbül olarak geldim öp ben’imden ufkun salýncaðýnda aþkýn annesi gibi s’alla beni gülüþünle gül arasýnda kalan ömrümün kýrmýzýlarýný sür yüreðimde aþk gülmenin gülüdür sevgilim
3… hüznün balkonunda yetiþen sardunya gibi ser dünyamý huzurun adý olsun yarinler koþarak geldiðim kollarýný açýk tut ki yüzyýllýk hasretimin çerçevesi kýrýlmasýn vaziyetin iç mimarý gibi düzelt içimi acziyetin hikmetçisi gibi ben’den öteleri anlatýr menkýbeler senle ben arasýnda kalmýþ bir ömrün kýraðan kýraðýnda kaldý mecalim ben var, asýl ben yok ben var, asil ben yok sen var, istediðim sen yok
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.