Rüyalarým birbirine karýþýyor,
Ýzlerini sürdürmek istesem de,
Yaþadýklarýmýn üzerine,
Dokunduðun an,anýlar,
Yaþanmýþlýktaki cazibesini yitiriyor.
O an ki parlaklýðýný,
Gerçek dostluðu,samimiyeti.
Ýnsanlar neden baþaramýyorlar,
Neden yalnýzlýðým çok kutsal,
Kendini terk ederek yaþayan,
Bir sürü insanlar çoðunlukta.
Hayatým boyunca düþünüyorum,
Aþkým ve sevgim hep aðýr bastý,
Sevgimi,aþkýmý o denli,
Ýfade ettim ki insanlara,
Onlarý izledikçe koptum.
Benden ayrýlmayý düþünen,
Aþkým dediðim kiþinin,
Þiddetle terk ediþini gördüm,
Bu kadar fazla görmek,duymak,
Ýnanýn içimi acýtýyor.
Ona çare bulunamýyorsunuz.
Hayatý kullanmayý baþarabilir misiniz?
Tadýný çýkarabiliyor musunuz?
En önemlisi kendin,kendiniz için,
Ne olursa olsun,
Keyifli yaþamak çok önemli,
Kendin,kendiniz için yaþamak.
Meyve veren aðaç taþlanýr mýþ,
Hiç umurumda da deðil,
Erinç görüþümde deðil,
Ruhumda,bilincinde olduðun,
Her þeyin keyfini çýkarabilirsin.
Bir su damlasýný bile,
Sürüklese rüzgar,
Koskoca deniz küçülür,
Gerçeklik asla inkar edilmez.
Özgür bir su damlasý,
Özgürce güzel bir bakýþ,
Hüzün deli dalgalarla gelse,
Özgür hüzünlerin,mutluluðu,
Taþýmasýdýr hep dileðim,
Ve yaþam,yaþamaya deymeli...
Sami Arlan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.