Canýmýn içi narçiçeðim biricik kadýným... Aldýðým her nefeste ismin var dudaklarýmda, Bir türkü bir efsane oluyorsun, yazdýklarýmda, Hayat gibi dolaþýyorsun kanýmda damarlarýmda…
Canýmýn içi narçiçeðim biricik kadýným... Þair oldum bülbül oldum girdim aþk bahçene, Bulutlardan yaðmur oldum vurdum pencerene, Hayat oldun nefes oldun seni böyle delice sevene…
Canýmýn içi narçiçeðim biricik kadýným... Gök kuþaðýndan almýþsýn o güzel rengini, Bu þairi severek feda etmiþsin sen kendini, Hayat oldun nur oldun þaire, verdin nefesini…
Canýmýn içi narçiçeðim biricik kadýným... Buz gibi kara kýþlarda beni ýsýtan sen kadýným. Bir güneþ gibi karanlýklarýmý aydýnlatan caným, Hayat verdin bana seni çok seviyorum narçiçeðim…
Canýmýn içi narçiçeðim biricik kadýným... Kalbimin ýþýðý gecemin nuru sen kokuyor þiirlerim, Narçiçeðim diye haykýrýyor gülden ilham alan kalemim, Hayatý bana baðýþlayan güzel insan aþkýn þerefine içelim…
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.