DÜŞ

aldýðým her nefes kalýyor boðazýmda
yureðim çýrpýnýyo ellerim terli soðuk
bi tarafýmda dostoyevski sara krizi geçiryor
diðerinde öksuruyor mendili kanlý kafka
kafamda sonsuz boþluk ve belki birazda telaþ var
ilerde gandhi özgurluðe yuruyor
bense, prangalý anahtarý cebimde
gökyuzu mavi hala ama deniz kandan kýzýl
atilla ilhan maçkada bi gemide oturmuþ
kimbilir hangi vefasýza ,uzakda gözu þiir yazýyor
seni duþunüyorum yeþil gözlerini sessiz sesini
koþarak lou salome gelliyor yanýma
peþinde nietsche elinde kýrbaç býyýklarý salya
varýyorum bir çeþmeye aðzým kumdan kurak
yaralarý aþktan bir kadýn bakýyor usulca
su dolduruyor furug ,elinde bir kova
býr hortum yaklaþýyor içinde sayfalar
baþýmýn ustunden geçiyor uzaklara doðru
açýyorum gözumu önumde bir resim
üstunde guluþun beni selamlýyor
ayaðýmýn altýnda acý bi soðukluk var
paslanmýþ raylar bana yapýþýyor
karþýda bir tren kaderim gibi peþimde
bir anda her yer pamuk beyazlaþýyor
akþam oluyor sonra birden
ilerde sen parlayan 2 çift yeþil göz
elimi tutuyorsun önce dudaklarýmda dudaklarýn
ruyamý gerçek mi surgularken kendimi
seni senden çok seviyorum diyorsun
yuzumde bir gulumseme havaya bakýyorum
ah evet bu bir rüya
uyanmasam diyorum...

Sosyal Medyada Paylaşın: