Büyüdükçe Korkular Biriktiriyorum

daha dün býraktým anne sütünü
bugün elimde buzlu raký
tanrým ne oluyor bana
dün birdi, bugün iki

ben büyüdükçe ne oldu
dünya hala ayný eksende dönmüyor mu?
yoksa yörünge mi kaydý?
anlamýyorum.

... çok deðiþtim tanrým
çok korktuðum adamlara benziyorum
büyük adamlara
asýk suratlý, mutsuz

artýk aðýz dolusu gülemiyorum
ekmeði iþtahla yiyemiyorum

bunlar deðiþimin küçük ayrýntýlarý...

daha birçok korku biriktirdim
oysa dedemin iyilik dolu masallarýna kanardým
artýk hiçbir masal avutmuyor beni

aðlamaklý bir çocuk oturdu yanýma ve konuþtu:

peki çocuklara vaad edilmiþ cennet topraklar nerde
neden her gün kanla yýkanýyorlar
yoksa toprak kandan mý besleniyor

hani bu dünya bizimdi, biz çocuklarýn
bize býrakýn o zaman dünyayý
size kalsýn kirli düþünceleriniz

geçenlerde duydum dünya savaþa gidiyormuþ
neden?
biz daha iyi yaþayalým diye mi
farkýnda deðilsiniz galiba
biz hiç iyi yaþamýyoruz...

dedi ve sustu.

ýþýldayarak parýldayan gözleri
karanlýkta gam yüklü
vagonlar misali
çocukluðunu kaybetmekteydi....ykpkrs
Sosyal Medyada Paylaşın: