ZORMUŞ...

Seni hissedip, yanýnda olamamak
Sesini hatýrlayýpta, duyamamak..
Gözlerine bakamamak, ellerini tutamamak...
zormuþ be gülüm, Sensizlik..

Alýþmýþým sana ben.
Kokuna, sesine,gülüþüne,nefesine
Birde o bakýþlarýn, hiç bitmez aklýmdan,
Düþlerimdesin be gülüm, ama yinede zormuþ.

Sevdan kör eder mi ki beni ?
Aþkýn, tutuklar mý beni ?
Baðlar mý ellerimi, kollarýmý .
O kadar çaresizim ki, ama yinede zormuþ...

Bir gün bende gidersem, sen gibi.
Görmezsem eðer gözlerini bir gün.
Nefesini hissetmezsem ta, içimde.
Yine zor olur be gülüm, Her zaman olduðu gibi.

Alýrým elime bir kalem.
Önümde boþ bir sayfa, karalanmayý bekleyen,
Aklýmda verdiðin sözler, yeminler
Takvim karþýsýnda, geleceðin günde gözlerim...

Az mý aðladým, batan güneþin ardýndan
Az mý yalvardým Allah’a, doðan güneþin ardýndan,
Az mý bekledim, gözledim gittiðin yollarý,
Ama ümit iþte! Dönersin dedim, ama ZORMUÞ...

Sosyal Medyada Paylaşın: