Her þeyi ama her þeyi yaþadým zannetmiþtim Kör kuyuda ki suyum bitene kadar.
Bu þehir karanlýklarda kaldý Bu þehir nice ölümlerini gördü sað gidenlerin Ama hiç susuz kalmamýþtý Çok geç anladým.
Sitemlerimi süzgeçten geçirince Tortusu gözlerimi yaksa da Benim olmayan bir güne gözlerimi açtým hep Annemin rahminden de düþtüðümde aðlamýþtým nasýlsa Yalnýz kalmanýn sulu sepken yaðmurlarýna..
Seneler sonra Bir bahçede ölen çiçek gibi Suya olan aþkýmý gömerken maziye Kuruyan her dal gibi aðladým bedenime.
Sanaydý tüm þiirlerim Kendini yokluðunda asmadan önce Her teli tatlý bir naðmeydi satýrlarýmda Her teli aðýttý gidiþine Gölgesinde sabahladýðým bu þiirler Artýk gömdü her þeyi sensizliðe..
Yürüdüðüm her yol çýkmaz bir sokaða çýksa da Geri dönüþüm hep biraz daha yorsa da Eteklerim süpürdü mazinin son kýrýntýlarýný Çöle dönen þu gönlüm Bir damla suya hasret öldü sonunda.
Buse DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.