Yaðmalanan ülke gibiyim
Ýþgaller kuþatmýþ bedenimi,
Sömürgeciler paylaþým derdinde
Ýçtimaya dizmekteyim;askerlerimi
Yaralanmýþ göklerin Kartalý
Yýlanýn omurgasýzlýðýný bilirim,
Ya hareket gücü olmayan tosbaða
Çakallar kayanýn ardýnda
Tilki çaktýrmadan kuyruk sallamada
Sansar punduna getirmek için pusuda
Pipo aðzýnda dumanlar savrulmada
Dost bildiklerim amuda kalkmakta
Nedir ülkem ile benzerliðim,
Uslanmaz mý bu Asil Küheylan!
Kimsesiz yollarýn adamýyým
Kuþatýlsa dört yaným aldýrmam
Bu bedende ruhsuz asla yaþamam,
Bu bedene ruh üflenmeden
Bir zerre çamur olan ben,
Varsýn parçalansýn her yerden!
Ruhsuz bedenimi çevirse tüm alem;
Þaha kalkarsam namerdim ulan!
Ülkemle ben ayný çamurdan,
Ruhumuzla yaþarýz topraða el sürmeden
Üstümüz de dolansa kara duman,
Bir kükreyiþle def ederiz tümünü yere inmeden!
23.12.2012
20.15-20.40
Çengelköy/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.